Jest to moje pierwsze spotkanie z roggenbier (niemieckie piwo żytnie). Niestety moje obawy, czy ten styl wpasuje się w mój gust, okazały się słuszne. Jest to pierwsze piwo z Pinty, które kompletnie mi nie odpowiada. Jednak do rzeczy! Po nalaniu piwo jest widocznie mętne z szybko ulatniającą się piana. W zapachu dominują aromaty charakterystyczne dla
niemieckich wezienów, czyli banany i goździki; na próżno szukać jakichkolwiek
chmielowych nut. Po wzięciu łyka piwo zaskakuje swoją oleistością i niskim wysyceniem, co nie robi przyjemnego wrażenia podczas picia. Jest dość ciężkie pomimo niskiego ekstraktu i
sprawia wrażenie piwa nieskończonego. Po degustacji wiem,
że ten niemiecki styl to nie moja bajka. Być może ta warka Pincie nie wyszła, chociaż
nie sądzę, żeby jakiekolwiek piwo tego typu mi smakowało. Będę unikał jak ognia. Etykieta, typowa dla tego kontraktowca, nie porywa, i myślę, że chłopaki mogliby pomyśleć nad zmianą tego elementu swoich produktów. Plus za szczegółowe informacje na butelce. Dla wielbicieli
picia frytury.
